Türeyiş Efsânesi

Eski Hun hükümdarlarından birinin çok güzel iki kızı vardı. O kadar güzeldiler ki Allah’ın, onları, tanrılarla evlenmeleri için yarattığına inanılıyordu. Hükümdar da böyle düşündü. Kızlarını insanlardan uzak tutmak için ülkesinin şimal taraflarında yüksek bir kule yaptırdı. Kızlarını bu kuleye bıraktı. Hükümdarın, kızlarıyla evlenmesi için, yakarışlarla çağırdığı Tanrı, nihayet bir bozkurt şeklinde geldi. Bu kızlarla evlendi. Bu evlenmeden doğan Dokuz Oğuz- On Uygur çocuklarının sesi bozkurt sesine benzerdi. Bu çocuklar birer bozkurt ruhu taşıyarak çoğaldılar. (Nihad Sâmi Banarlı, Resimli Türk Edebiyâtı Târihi, 1987, s:28, Dokuz Oğuz–On Uygur Türkleri’nin Destânı.)