Mehmedcik

Mehmedcik…Bu, hakikatte Türkçe bir söz veya eski bir Türk adı değildir. Kelime, Hz. Muhammed Peygamber’in adını Türkçeleştirenler tarafından yapıldı. Mehmedcik, “Türk” denen şerefli milletle “Müslümanlık” denilen samîmî îmânın bir târih potasında ve üç kıtalı bir vatan coğrafyasında birleşmesinden doğan, Türkiyeli bir terkip, bir olgun, bir aziz kompozisyondur. Mehmedcik, Türk’ün îmânını, onun kahramanlığını ve onun sayılamayacak kadar büyük fâziletlerini ifâde eder. Bu isim, Hz. Muhammed Peygamber’in adından doğduğu halde Arapda Mehmedcik yoktur. Çünkü “Mehmedcik” Türk’te olabilir. Bir Arab’a onu hatırlattığınız zaman, katiyen Peygamber’i düşünmez. Gözünün önünde, elinde süngüsüyle beyaz hilalli bir al bayrak ardında, hududa koşan efsânevî bir kahramânın heykeli yükselir.

***

Mehmedcik adı, Türkiye Türkleri’nin yoğruluşunda islâmî îmânın ölçüsünü gösterir. İnanmış bir millet olabilmek ise, gerçekten övünülecek bir fazilettir. Mehmedcik adını süsleyen seslerde câmilerin, minârelerin, sarayların, türbelerin; Afrika çöllerinde ve Mohaç ovalarında yürüyen orduların, velhâsıl üç dünya kıtasından derlenmiş millî ve medenî zafer hâtıralarının derin yankısı vardır.

 

 

Nihad Sâmi BANARLI, Îman ve yaşama üslûbu, 2.baskı, 264-265