Bozkurt Destânı

Bu destan, eski Çin kaynaklarında iki ayrı rivâyet halinde yazılıdır. Aynı kaynaklarda bu rivâyetleri destekleyen veya bütünleyen daha başka bilgiler de vardır. Destanın esâsı, yok olma felâketine uğrayan Gök-Türk soyunun, yeniden dirilip çoğalmasında bir Bozkurt’un Anne Kurt olarak vazîfe görmesidir.

Birinci rivâyet şudur : Hunlarla aynı soydan olan Gök-Türkler, Hun yurdunun şimâlindeki So ülkesinden çıktılar. Başbuğlarının adı Ka-Pan-Pu idi. Ka-Pan-Pu’nun on altı kardeşi vardı. Bunlardan birinin annesi bir kurt’du. Bir kurt (yâni totem, tanrı) çocuğu olan bu genç, rüzgârlara ve yağmurlara hükmederdi. (Gök-Türklerin) Düşmanları, (bir baskınla) kardeşlerini yok ettikleri zaman, felâketten yalnız bu genç kurtuldu. Bunun iki karısı vardı. Birisi Yaz Tanrısı’nın, öteki Kış Tanrısı’nın kızıydı. Bunlardan ikişer oğlu doğmuştu. Halk, bu çocukların en büyüğü No-tu-lu-şe’yi hakan seçtiler. Hâkan olan No-tu-lu-şe, Türk adını aldı. Türk’ün on karısı vardı. Bu kadınlardan doğan bütün çocuklar annelerinin adını almışlardı. Bunlardan, annesinin adı Asena (dişi kurt) olan çocuk Türkler’e hâkan oldu. Adı Aşine idi…

N. Sâmi Banarlı, Resimli Türk Edebiyât Târihi, 2001, s: 24.